مزایای استفاده از کف برویلر برای کشاورزی چگالی بالا

درک کشاورزی با چگالی بالا در تولید مرغ سفید

کشاورزی با تراکم بالا در اصل به معنای نگه داشتن تعداد زیادی حیوان در کنار هم در مناطق کوچک است به طوری که زمین و خوراک بهتر مورد استفاده قرار گیرند. به ویژه برای مزارع مرغداری، بهره‌برداری حداکثری از هر فوت مربع زمین در تولید درآمد اهمیت زیادی دارد. وقتی کشاورزان فضای خود را به شیوه‌ای هوشمندانه مدیریت می‌کنند، می‌توانند تعداد بیشتری پرنده را در همان ملک جای دهند. این امر به معنای افزایش نرخ تولید است، حتی اگر ساختمان فیزیکی گسترش نیابد. برخی از عملیات موفق به دو برابر کردن اندازه گله خود تنها با بازآرایی قفس‌ها و بهبود سیستم‌های تهویه هوا بدون خرید زمین جدید بوده‌اند.

مرغ‌های گوشتی در دهه‌های گذشته به‌طور انتخابی صرفاً برای تولید گوشت پرورش داده شده‌اند، که این امر آن‌ها را به انتخاب اصلی برای مزارع با تراکم بالا تبدیل کرده است، جایی که فضا بسیار مهم است. این پرندگان در مقایسه با مرغ‌های معمولی رشد بسیار سریعی دارند و از نظر تبدیل خوراک به گوشت عملکرد بهتری نسبت به سایر نژادها از خود نشان می‌دهند. این کارایی به کاهش هزینه‌ها در پرورش تعداد زیادی از پرندگان کمک می‌کند. سیستم‌های خوراک‌دهی اتوماتیک نیز در مزارع طیور مدرن رایج شده‌اند. وقتی کشاورزان این سیستم‌ها را نصب می‌کنند، کنترل بیشتری بر مقدار و زمان خوراک خوری مرغ‌ها پیدا می‌کنند، که منجر به گله‌های سالم‌تر و کیفیت بهتر گوشت در مجموع می‌شود. در واقع پرورش در محیط‌های با تراکم بالا از چندین جهت باعث صرفه‌جویی در هزینه می‌شود. این روش به زمین کمتری نیاز دارد، چون تعداد زیادی از پرندگان در فضای کوچکی جا می‌شوند و همچنین عملیات پرورش به دلیل نیاز به کارگران کمتر برای انجام وظایف روزانه مانند خوراک دادن و تمیز کردن به‌صورت روان‌تری انجام می‌گیرد.

مزایای قفس‌های جوجه بری برای کشاورزی با تراکم بالا

استفاده از قفس‌های مرغداری گوشتی به کشاورزان در بهره‌برداری حداکثری از فضای در دسترس، برتری واقعی می‌دهد. این سیستم‌های قفسی امکان پرورش تعداد بیشتری از پرندگان را بدون نیاز به زمین اضافی فراهم می‌کنند. به عنوان مثال، طرح‌های مدرن چهار لایه‌ای می‌توانند حدود 100 مرغ را در هر متر مربع از فضای کف جای دهند. با اعمال این روش، یک سالن پرورش معمولی ناگهان قادر خواهد بود که هزاران پرنده بیشتر از روش‌های سنتی را در خود جای دهد. نتیجه چیست؟ تولید بیشتر از همان واحد، که برای عملیات تجاری که به دنبال حداکثر کردن بازگشت سرمایه هستند، تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند.

یکی از نقاط قوت بزرگ، بهبود در کارایی خوراک است. سیستم قفس‌های گوشتی به گونه‌ای طراحی شده که شرایطی را فراهم می‌کند که در آن هدررفت خوراک به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. طراحی این قفس‌ها به گونه‌ای است که غذا را در محل نگه می‌دارد و اجازه نمی‌دهد خوراک در همه جا پراکنده شود. این امر یعنی مرغ‌ها می‌توانند به راحتی به خوراک مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند و بدون اینکه خیلی هدر رود. چه اتفاقی بعد از آن می‌افتد؟ نرخ رشد سریع‌تر به طور طبیعی نتیجه این است، چون پرندگان مواد مغذی را بهتر جذب می‌کنند. از دیدگاه کسب و کار، این موضوع به صرفه‌جویی واقعی در هزینه‌ها تبدیل می‌شود، چون خوراک کمتری می‌تواند بیشتر طول بکشد. برای مزارعی که در مقیاس بزرگ و با تراکم بالای پرندگان کار می‌کنند، تولید گوشت بیشتر از هر پوند خوراک، تأثیر زیادی بر سود نهایی دارد.

استفاده از قفس‌های مرغداری گوشتی باعث کاهش هزینه‌های کارگری می‌شود، چون مدیریت آن‌ها بسیار ساده‌تر از روش‌های سنتی است. بیشتر سیستم‌های قفسی مدرن دارای ویژگی‌های خودکار هستند که بدون نیاز به کار دستی زیاد از سوی کارکنان، بسیاری از کارهای روزانه را انجام می‌دهند. کشاورزان متوجه می‌شوند که وقت کمتری را صرف کارهای روزمره مانند پخش دان، تمیز کردن جوجه‌خانه و بررسی بیماری پرندگان می‌کنند، چون این روزها ماشین‌ها بیشتر این کارها را انجام می‌دهند. این امر باعث می‌شود که بهره‌برداری از یک مرغداری در بلندمدت از نظر زیست‌محیطی سبزتر و از نظر مالی سودآورتر باشد. وقتی مزارع این کارهای روزانه را اتوماتیک کنند، کارکنان کمتر دغدغه در مورد انجام این وظایف دارند و در عین حال نتایج بهتری به دست می‌آید. همچنین کل فرآیند بهره‌برداری وقتی تمامی افراد در بخش‌های مختلف مزرعه روال یکسانی را در طول روز دنبال کنند، روان‌تر پیش می‌رود.

بهینه‌سازی استفاده از فضا با قفس‌های مرغ خروس

استفاده حداکثری از فضای عمودی در محله‌های مرغ به نقش مهمی در افزایش کارایی تولید ایفا می‌کند. سیستم‌های چند لایه اجازه می‌دهد که کشاورزان بیشترین تعداد مرغ را در هر فوت مربع نگهداری کنند، که کارایی عملیاتی را نسبت به روش‌های سنتی به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. این گسترش عمودی استفاده بهینه از فضا را تأمین می‌کند و نیازهای مزارع طیوری در حال رشد را پشتیبانی می‌کند.

استفاده هوشمندانه از قفس‌های پرورش طیور موجب کاهش میزان زمین مورد نیاز برای تولید گوشت می‌شود. وقتی کشاورزان از میزان فضای واقعی استفاده‌شده کم می‌کنند اما همچنان نتایج خوبی از عملیات خود به دست می‌آورند، می‌توانند سطح تولید خود را بدون نیاز به فضای زیاد حفظ کنند. نحوه بهره‌برداری بهتر از فضای موجود توسط این قفس‌ها، اهمیت استفاده از قفس‌های مرغ گوشتی را در مزارع امروزی به خوبی برجسته می‌کند. بسیاری از تولیدکنندگان دریافته‌اند که این روش به خوبی کار می‌کند، به خصوص وقتی که تقاضای روزافزون را باید بدون گسترش به مناطق جدید برآورده کرد.

تأثیر بر سلامت و مدیریت بیماری

استفاده از قفس‌های طیور در عملیات مزارع، موجب کاهش گسترش بیماری‌ها می‌شود زمانی که پرندگان به صورت متراکم در کنار هم نگه داشته می‌شوند. این قفس‌ها در واقع مانع تماس مستقیم مرغ‌ها با یکدیگر و نزدیکی آن‌ها به سطوح کثیف روی زمین می‌شوند، بنابراین گرما و باکتری‌ها به راحتی گسترش پیدا نمی‌کنند، مانند سالن‌های قدیمی که همه چیز روی زمین پهن بود. وقتی پرندگان در فضاهای جداگانه خود باقی می‌مانند، جلوی گسترش بیماری در سراسر گله‌ها گرفته می‌شود. ما این روش را در عمل دیده‌ایم که به خوبی کار می‌کند، چرا که بسیاری از کشاورزان گزارش کرده‌اند که مرگ و میر در زمان بروز بیماری‌ها کمتر از گذشته است، زمانی که از سیستم‌های باز و زمینی استفاده می‌کردند.

سیستم‌های قفسی در واقع به بهبود بیوایمنی در اطراف مزارع کمک می‌کنند و کنترل بهتری از سلامت پرندگان برای کشاورزان فراهم می‌کنند. وقتی تمام فرآیندها در یک فضای محدود انجام شود، نظارت بر سلامت دام‌های طیور بسیار ساده‌تر می‌شود و شیوع بیماری‌ها بسیار کمتر از حالت عادی رخ می‌دهد. بیوایمنی مناسب اهمیت دارد چون پرندگان بیمار نمی‌توانند به راحتی در محیط حرکت کنند یا توسط حیوانات دیگر در مجاورت آلوده شوند. کل سیستم به گسترش بیماری در میان گله مقاومت می‌کند. علاوه بر این، زمانی که چیزی اشتباه پیش رود، مشکلات در این نوع سیستم‌ها زودتر مشهود می‌شوند، بنابراین کشاورزان می‌توانند آنها را به موقع تشخیص دهند و از بروز مشکلات بزرگ‌تر در آینده جلوگیری کنند.

مزایای اقتصادی استفاده از قفس‌های گوشت‌خور

قفس‌های برویلر مزایای مالی واقعی‌ای را برای مزارع پرورش طیور به همراه دارد، به خصوص در زمینه صرفه‌جویی در هزینه‌های خوراک. وقتی پرندگان در قفس نگهداری می‌شوند، فرآیند تغذیه به مراتب بهتر عمل می‌کند، چون خوراک دقیقاً در جایی که باید باشد رها می‌شود و این امر باعث کاهش ضایعات می‌گردد. کشاورزان تفاوت را بلافاصله متوجه می‌شوند، چون بیشتر خوراکی که وارد سیستم می‌شود واقعاً توسط مرغ‌ها خورده می‌شود، نه اینکه در سرتاسر پراکنده یا له شود. کاهش ضایعات خوراک به معنای کاهش صورت‌های ماهانه است. این موضوع چه معنایی برای عملیات واقعی مزرعه دارد؟ خوب است، بسیاری از پرورش‌دهندگان متوجه می‌شوند که می‌توانند به بودجه خود نزدیک‌تر بمانند و در عین حال سود مناسبی از دامداری خود به دست آورند. برخی از آنها حتی این پس‌انداز را دوباره در تجهیزات بهتر سرمایه‌گذاری می‌کنند یا با گذشت زمان عملیات خود را گسترش می‌دهند.

قفس‌های پرورش گوشتی به دلیل افزایش سودآوری مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا عملکرد تولید را به‌طور قابل توجهی بهبود می‌دهند. وقتی از خوراک به‌صورت بهینه در محیط‌های کنترل‌شده استفاده می‌شود، نرخ مرگ‌ومیر پایین‌تری نسبت به سیستم‌های کف باز یا سیستم‌هایی که فاقد تقسیم‌بندی مناسب هستند، مشاهده می‌شود. طیور در حالت کلی سالم‌تر باقی می‌مانند و رشد آن‌ها در سراسر گله تقریباً یکسان است، که این امر منجر به تولید گوشت یکنواخت‌تری می‌شود. بسیاری از مزارع شروع به استفاده از سیستم‌های خوراک‌دهی خودکار در کنار این قفس‌ها کرده‌اند و این ترکیب تأثیر بسزایی در افزایش سودآوری دارد. در نظر گرفتن همه این عوامل با هم، دلیل این موضوع را روشن می‌کند که چرا بسیاری از عملیات پرورش طیور امروزه به شدت به قفس‌های گوشتی متکی هستند. این قفس‌ها باعث کاهش هزینه‌ها در عین داشتن بازدهی مناسب می‌شوند، چیزی که هر مدیر مزرعه‌ای به دنبال آن است.

با ادغام تجهیزات مدرن تولید مرغ در مزرعه، کشاورزان می‌توانند علاوه بر کاهش هزینه‌های خوراک، بهبود کلی در نتیجه اقتصادی را به دلیل کاهش نرخ مرگ و میر و بهره‌وری تولیدی بیشتر تجربه کنند.

سیستم‌های خودکار تغذیه برای مرغ کلوچه

سیستم‌های تغذیه‌ای که فرآیند تغذیه مرغ‌های گوشتی را اتوماتیک می‌کنند، مزایای واقعی برای عملیات‌های طیور فراهم می‌کنند و به افزایش بهره‌وری و کارایی کلی کمک می‌کنند. این سیستم‌ها نیاز به کار دستی را کاهش داده و هزینه‌های کارگری را حدود ۳۰ درصد کاهش می‌دهند، همان‌طور که گزارش‌های صنعتی نشان می‌دهند، به طوری که کشاورزان می‌توانند سرمایه را به سایر بخش‌های کسب‌وکار خود هدایت کنند. آنچه این سیستم‌ها را متمایز می‌کند، دقت بالای آن‌ها در توزیع خوراک در طول روز است. هر مرغ دقیقاً در زمان لازم، مقدار دقیقی از خوراک مورد نیاز خود را دریافت می‌کند و مشکل بیش‌خوری یا کم‌خوری وجود نخواهد داشت. این هماهنگی و ثبات در تغذیه بسیار مهم است، زیرا جوجه‌ها زمانی رشد سریع‌تر و سالم‌تری دارند که مصرف تغذیه‌ای آن‌ها از نظر روزانه متوازن باشد.

اتوماسیون واقعاً بهره‌وری را در مدیریت برنامه‌های تغذیه‌ای در مزارع طیور افزایش می‌دهد. کشاورزان هر روز چندین ساعت از وقت خود را صرفه‌جویی می‌کنند در حالی که عملیاتشان بسیار روان‌تر انجام می‌شود بخاطر این بهره‌وری‌ها. در مزارع پیشرفته طیور، پرندگان در واقع سریع‌تر رشد می‌کنند چون به طور مداوم و دقیق غذای مورد نیازشان را دریافت می‌کنند. کل سیستم بسیار بهتر از روش‌های قدیمی کار می‌کند. بیشتر کشاورزان می‌گویند این نوع ادغام فناوری با سمتی که صنعت امروزه به سوی آن حرکت می‌کند، کاملاً سازگار است. فناوری دیگر تنها یک افزودنی خوب نیست، بلکه به یک روش استاندارد در بسیاری از مزارع تبدیل شده است. با اینکه ماشین‌ها هوشمندتر و ارزان‌تر از نصب می‌شوند، شاهد این هستیم که عملیات بیشتری به سیستم‌های خوراک‌دهی خودکار منتقل می‌شوند. این سیستم‌ها به تولید گوشت بیشتری در هر پرنده کمک می‌کنند در حالی که مصرف خوراک کمتری دارند که این موضوع برای نتایج مالی بسیار مهم است.

مقایسه روش‌های سنتی با سیستم‌های قفسی

هنگام پرورش طیور در سطح زمین، پرندگان عملاً به طور آزادانه در سطح زمین حرکت می‌کنند. این نوع چیدمان معمولاً فضای بیشتری را اشغال می‌کند و امکان انتشار بیماری‌ها بین آن‌ها را افزایش می‌دهد. البته این روش در نگاه اول بهتر به نظر می‌رسد، اما نیاز به تلاش‌های زیادی دارد تا کارها به خوبی پیش روند. کشاورزانی که با گروه‌های بزرگ از پرندگان کار می‌کنند، مجبورند به طور مداوم مد را تمیز کنند، سطح خوراک را کنترل کنند و از بروز بیماری در پرندگان جلوگیری کنند. تمام این تلاش‌های دستی زمان و هزینه‌های زیادی را به همراه دارد، به خصوص در فصول شلوغ. بسیاری از عملیات‌ها در مواقعی که خروجی به کارهای دستی روزانه وابسته است تا سیستم‌های خودکار، با مشکل در حفظ ثبات تولید مواجه می‌شوند.

از سوی دیگر، بسیاری از مزارع پرورش طیور که به سیستم‌های قفسی منتقل شده‌اند، داستان‌های موفقیت مشابهی را روایت می‌کنند. این گونه مزارع معمولاً کارایی بهتری در انجام کارهای روزانه دارند و در میزان تولید و سودآوری بهبود واقعی را شاهد هستند. وقتی مرغ‌ها در فضاهای مشخصی نگه‌داری می‌شوند نه در شیوه دامداری آزاد، کنترل بیماری‌ها بسیار راحت‌تر می‌شود و مدیریت تأمین خوراک نیز برای کشاورزان ساده‌تر می‌گردد. نتیجه چیست؟ کاهش زباله در مجموع و تولید بیشتر تخم‌مرغ در هر هفته. بسیاری از تولیدکنندگان در واقع دریافته‌اند که استفاده صحیح از قفس‌ها باعث پایداری بیشتر کسب‌وکارشان در بلندمدت شده است. برخی حتی می‌گویند که این سیستم‌ها باعث تغییر کلی در نحوه اداره کلیه عملیات مزرعه‌شان شده است، چرا که مزایای آن نسبت به روش‌های سنتی بسیار آشکار است.