سیستمهای تغذیه خودکار به گونهای طراحی شدهاند که با دقت و یکنواختی غذا را به طیور برسانند، نیاز به تغذیه دستی را حذف کنند و خطر خطای انسانی را کاهش دهند. این سیستمها میتوانند به گونهای برنامهریزی شوند که مقدار مشخصی از غذا را در زمانهای تعیینشده پخش کنند و اطمینان حاصل کنند که هر پرنده با توجه به سن، نژاد و مرحله تولیدی، تغذیه دقیق مورد نیاز خود را دریافت میکند. اجزای سیستمهای تغذیه خودکار معمولاً شامل سیلوها برای ذخیره غذا، نوارهای نقاله یا ماردوشها برای حمل آن و دستگاههای توزیع کنندهای است که غذا را به نقطه دسترسی هر پرنده میرسانند. سنسورهای داخل سیستمهای تغذیه خودکار سطح غذا را نظارت میکنند و کشاورزان را هنگام نیاز به تکمیل مجدد هشدار میدهند تا از وقوع وقفهها جلوگیری شود. با حداقل کردن ضایعات غذایی و اطمینان از دسترسی منظم به تغذیه، سیستمهای تغذیه خودکار رشد یکنواخت در گوشتیها و تولید منظم تخممرغ در جوجههای تخمگذار را ترویج میدهند. همچنین این سیستمها هزینههای کارگری را کاهش میدهند و به کشاورزان این امکان را میدهند که منابع خود را به سایر جنبههای مدیریت طیور اختصاص دهند. ادغام سیستمهای تغذیه خودکار با سیستمهای کنترل محیطی یک عملیات همگامسازی شده ایجاد میکند که کارایی کلی مزرعه را بهینه میکند.